வாழ்க்கையில் நான் அதிகம் எதிர்கொண்ட கேள்வி என்றால் அது "அய்யரா நீயு...?" என்பது தான். சைவ உணவுமுறையை பின்பற்றுபவன் என்பதால் அப்படி கேட்பார்கள். இல்லையென சொன்னால் "அப்ப நீங்க யாரு....?" என அடுத்த கேள்வி வரும்.
அடுத்தாய் "இப்ப எல்லாம் அய்யரே நான்-வெஜ் சாப்பிடுறாங்க...." என சொல்வார்கள். அதாவது அவர்களே சாப்பிடுகிறார்கள் நீ சாப்பிட்டால் என்ன என்பது போல் சொல்வார்கள். என் வரையில் யார் என்ன சாப்பிடுகிறார்கள் என்பது என் கவலை இல்லை. அவர்களுக்கு பிடித்து இருக்கிறது சாப்பிடுகிறார்கள் என இருந்துவிடுவேன்.
யாரிடமும் போய் சைவம் தான் சிறந்த உணவுமுறை என விவாதம் செய்தது இல்லை. ஆனால் என்னிடம் நிறைய பேர் வந்து அசைவ உணவுமுறைக்கு கொள்கை பரப்பு செயலாளர் அவர்கள் தான் என்பது போல் பேசுவார்கள்.
சிலர் "இவன் அய்யர் தான் ஆனா சொல்ல மாட்டேனுங்குறான்..." என அவர்களே முடிவு செய்துவிடுவார்கள். இதில் மறைப்பதற்கு என்ன இருக்கிறது என்று புரியவில்லை.
உண்மையை சொல்ல வேண்டுமென்றால் கல்லூரி சேர்கிற வரைக்குமே சார்ந்த சாதி பற்றி தெரியாது. சாதி சான்றிதழ் கொடுக்கும் பொழுது தான் அது பற்றி தெரிந்தது. பின் பெயரோடு சாதி பெயரையும் சேர்த்து எழுதி பார்த்தேன், அது அப்படி ஒன்றும் கவர்ச்சிகரமாக இல்லை என்பதால் வெறும் பெயரை மட்டும் வைத்து கொண்டேன்.
சிறு வயதில் இருந்தே அப்பா அம்மா இருவரும் சாதி, மதம் ஆகியவைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்து பேசியதில்லை. நல்ல படிக்கணும், உங்க வாழ்க்கை உங்க கையில் என்பது மட்டும் அப்பா அடிக்கடி சொல்வார்.
ஒரு தரம் நாகூர் தர்கா மற்றும் வேளாங்கண்ணி மாதா கோவில் ஆகியவற்றுக்கு பள்ளி சுற்றுலா போகிறேன் என அம்மாவிடம் சொன்ன பொழுது தர்காவில் உண்டியல் இருந்தால் அதில் போட பணமும், வேளாங்கண்ணி கோவிலில் மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைக்க காசும் அம்மா கொடுத்தார். இத்தனைக்கும் அம்மா தீவிர இந்து மத வழிபாட்டை பின்பற்றுபவர்.
பைபிள் , குர்ஆன் மற்றும் பகவத் கீதை ஆகியவை வாங்கி படிக்க கொடுத்தார் அப்பா. அப்பா எல்லா மதங்களையும் விமர்சனம் செய்வார். ஆனால் உனக்கான கொள்கையை நீ தான் தேர்தெடுக்க வேண்டும், நான் வேண்டுமானால் அதற்கு உதவி செய்கிறேன் என்று தான் அப்பா சொல்வார்.
கல்லூரி சேர்ந்த பின் பெரியாரை படித்தேன்.
நான் ஏன் சைவம் சாப்பிடுகிறேன் என கேட்டால் சிறுவயதில் இருந்தே சைவம் சாப்பிட்டே பழகி விட்டேன். அசைவம் சாப்பிட கூடாது என்றோ, பிடிக்காது என்றோ இல்லை. அசைவம் சாப்பிட்டு தான் உயிர் வாழ முடியும், சைவ சாப்பாடே இல்லை என ஒரு நிலை வந்தால் அப்பொழுது பார்த்து கொள்கிறேன்.
நான் ரொம்ப காலம் நெருக்கமாய் பழகும் நண்பர்கள் எல்லோரும் தீவிரமாக அசைவம் சாப்பிடுகிறவர்கள் தான். அவர்கள் யாரும் என்னை அசைவம் சாப்பிட சொல்லி கட்டாய படுத்தியது இல்லை.
கல்லூரி விடுதியில் கூட அவைச உணவும் இருக்கும் சைவ உணவும். நான் சைவ உணவு மட்டுமே சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தேன்.
வீட்டில் நீ அசைவம் சாப்பிட கூடாது என கட்டாய படுத்தி இருந்தால் கூட வெட்டிவீம்புக்கு சாப்பிட்டு இருப்பேன். அப்படி எதுவும் நடக்கவில்லை.
இப்படியாக வளர்ந்த என்னிடம் நீ அய்யரா என கேட்டால் எத்தனை முறை தான் இல்லை என சொல்லி கொண்டு இருப்பது ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் கடுப்பு தான் வருகிறது.
சரி பொதுவில் சாதி பெயரை சொல்ல கூடாது என இருப்பேன், அதையும் மீறி இம்சை தாங்க முடியாமல் சாதி பெயரை சொன்னால், எதோ எட்கர் தர்ஸ்டனின் தென்னிந்திய சாதி பட்டியலை மனப்பாடம் செய்து வைத்திருப்பது போல "அப்படி ஒரு சாதியா.... கேள்வி பட்டதே இல்லையே..." என பதில் வரும். அத்தோடு நிறுத்தி கொள்ளாமல் அது பற்றி மேலும் கேட்டு, அந்த இம்சைக்கு எல்லாம் விளக்கி பதில் சொல்லும் நிலை வந்து விடுகிறது.
அதனால் இப்பொழுது இப்படி கேட்டால் தயங்கமால் ஆமாம் என சொல்லிவிடுவேன். இல்லாவிட்டால் அப்பா காந்தியவாதி என சொல்லிவிடுவேன்.
மனிதனை மனிதனாக எந்த வித முத்திரைகளும் இல்லாமல் பார்க்க பழகி விட்டேன். என்னிடம் போய் இப்படி கேள்வி வந்தால் முன்பு கோபம் தான் வரும். ஆனால் இப்பொழுது அந்த சாதி மத கேள்விகள் எல்லாவற்றையும் நல்ல பொழுதுபோக்காக பார்க்க தொடங்கி விட்டேன்.
பின் குறிப்பு - எல்லா மனிதர்களுக்கும் அவர்களுக்கு பிடித்த உணவை சாப்பிட முழு உரிமை இருக்கிறது. அதே போல் தான் எனக்கும் சைவ உணவு சாப்பிட முழு உரிமை இருக்கிறது.
ஆனால் நான் அசைவ உணவு சாப்பிடாமல் இருப்பது பற்றி கவலை பட்டால் சிறந்த அசைவ பண்டங்களை வாங்க மாதம் 10,000 ரூபாயும், அதனை சிறந்த முறையில் சமைத்து தர சமையல் ஆள் சம்பளம் 20,000ரூபாயும் தர கேள்வி கேட்கும் நீங்கள் தயார் என்றால், அசைவ உணவை சாப்பிடுவதை பற்றி யோசிக்கிறேன்.
Posts
